María Sanchez (1989) landako albaitaria eta idazlea da. Desagertzeko arriskuan dauden bertako arrazekin lan egiten du eta lau libururen egilea da (Cuaderno de campo, Tierra de mujeres, Almaciga. Un vivero de palabras de nuestro medio rural eta Fuego la sed). Fuego la sed (La Bella Varsovia, 2024) bere azken poema-bilduman ekosistemen desagerpena eta klima larrialdiak eragindako dolua jorratzen ditu. Bere idazkerak, besteak beste, pertsonen, animalien, memoriaren eta lurraldearen arteko loturak aztertzen ditu. Egindako lanaren aintzatespenen artean, honako hauek nabarmentzen dira:

• Gironako Printzesa Fundazioaren Arteak eta Letrak 2021 Saria, «poeta, idazle eta aktibista gisa landa-kulturaren alde egindako lanagatik, eta bereziki emakumeek landa-eremuan ahaztutako zereginagatik»
• Andaluziako Ingurumen Merezimenduaren Domina 2023.
• Afundación Nazioarteko Kazetaritza Saria Julio Camba 2024.

María Sánchezek estereotipoetatik urrun dagoen landa-ingurunearen ikuspegi baten berri emango digu. Ikuspegi horrek, bere garaian, bideak ireki zituen eta eztabaida bizia planteatu zuen. Ahotsa emango die inoiz entzun nahi ez ditugun pertsonei.

Zirkulu polar artikotik 50 kilometro eskasera dagoen Westfjords eskualdea iskin ezezaguna da Islandian. Ring Road bide sonatua ez da bertara heltzen eta, beraz, ezta urtero herrialdera iristen diren milioika bisitariak ere. Tundrako klima izugarri aldakorra, haizetsua eta hotza da, eta gogo-gorputzarentzat benetako erronka da munduko bazter hau bizikletaz eta autosufizientzia eran esploratzea. Zenbaiten hitzetan, Europako azken bazter basatia da.

Igone Mariezkurrena kazetaria eta antropologoa da. Ogibidea izaten du bidaiatzeko motibazio nagusia zenbaitetan, historia bila (Pakistan, Palestina, India, Lakota Nazioa…). Eta, hala ez denetan ere, ezin dio begirada horri iskin egin munduko bazterrak ezagutzera abiatzen denean (Nepal, Namibia, Txina eta Tibet, Etiopia, Lesoto, Groenlandia, Mauritania, Kuba, Maroko…). Txirrinda du bidailagun kuttuna.